EVE DÖNERKEN TARLA KENARINDA

Bu haber 20 Aralık 2020 - 19:05 'de eklendi ve kez görüntülendi.

- E’-şinin ölümünden sonra, köydeki evinde tek başına yaşamak zorunda kalan h’-amile bir ka’d-ın vardı. Ka’d-ın, gündüzleri tarlada çalışır; akşam olunca da, evinin yolunu tutardı.
YAZININ DEVAMI İÇİN BİR SONRAKİ SAYFAYA İLERLEYİNİZ

- E’-şinin ölümünden sonra, köydeki evinde tek başına yaşamak zorunda kalan h’-amile bir ka’d-ın vardı. Ka’d-ın, gündüzleri tarlada çalışır; akşam olunca da, evinin yolunu tutardı.
Bir gün, eve dönerken, yol bulduğu yaralı bir gelinciği acıyarak kucağına aldı ve eve götürdü. Eve, ne’-şe ve mutluluk getiren bu küçük yavrucağı gelincik de çok sevmiş, artık, ailesi olarak gördüğü bu anne ile yavrucağa gönülden bağlanmıştı. Ka’d-ın, tek başına tüm zorluklara göğüs germek ve yavrusuna bakmak zorunda olduğunu biliyordu. Tüm zorluklara rağmen, günler geçti. Eve yiyecek alabilmek için çalışmak zorunda kalan ka’d-ın, bir gün yavrusunu gelincikle evde yalnız bırakarak, çalışmak üzere tarlaya gitti.
Yorucu bir günün ardından, akşam eve dönen ka’d-ın, gelinciği ağzı k’-a-nlı bir halde yerde yatarken bulunca, beyninden vurulmuşa döndü. Çıldırmışçasına, yerde yatan gelinciğe sarılıp, oracıkta hayvanı öldürdü.
Tam o sırada, bebeğin odasından bir ağlama sesi gelince, anne, doğruca odaya yöneldi ve heyecanla odaya girdi. Odada, be’-şiği, be’-şiğin içinde gülücükler dağıtan bebeğini ve bebeğin yanında duran parçalanmış yılanı gördü….
Einstein’in söylediği varsayılan bir sözü vardır: “İnsanlardaki önyargıyı parçalamak, benim, atomu parçalamamdan çok daha zor…